"Πλήρωσα την έκτακτη εισφορά και τελείωσα"
"Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή"
"Δεν βαριέσαι, αφού τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, τι περιμέναμε;"
"Εάν το νέο χαράτσι μας έρθει τον επόμενο μήνα, είμαστε εντάξει. Προς το παρόν στέρεψα"
"Για να δούμε τι άλλο μας περιμένει"
"Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Όποιους και να ψηφίσουμε θα μας τα τρώνε"
Αυτές και άλλες πολλές, είναι εκφράσεις τις οποίες ακούμε ή ξεστομίζουμε σε καθημερινές μας συνομιλίες και επαφές με συγγενείς, γείτονες, συναδέλφους, κλπ. Εκφράσεις οι οποίες δηλώνουν οτι όσα δεινά και να μας στείλουν, όσο διατηρούμε ένα επίπεδο επιβίωσης, ακόμη και εάν αυτό έχει μειωθεί κατά 50% από πέρσι, πρόπερσι, κλπ. πάντα θα νοιώθουμε ευχαριστημένοι γιατί ακόμη ζούμε, αναπνέουμε, τρώμε, κυκλοφορούμε, βάζουμε βενζίνη, έχουμε εργασία, έχουμε σπίτι, αυτοκίνητο, ρούχα.
Γιατί, γιατί ξαφνικά σκεφτόμαστε τα παιδάκια στην Ουγκάντα που πεθαίνουν από ασιτία, την πλειοψηφία των ανθρώπων της Νότιας Αμερικής που ζουν σε παραγκουπόλεις, το έλλειμμα της Αμερικής που είναι 850 μυριάκις φανταστικομύρια (όπως θα έλεγε ο Σκρούτζ Μακ Ντακ) και νοιώθουμε "ΟΚ". Νοιώθουμε "Δόξα τον Θεό". Νοιώθουμε οτι "εάν δεν βοηθήσουμε εμείς, τότε ποιός".
Αυτή, αγαπητοί φίλοι, είναι η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ. Μία ψυχολογία που οι "κυβερνώντες" (όποιοι και εάν είναι αυτοί) την ξέρουν καλά και βασίζουν όλα τα σενάρια τους και όλα τα παιχνίδια τους σε αυτή. Μία ψυχολογία που επιτρέπει στους πολιτικούς να μας λένε "γιατί φωνάζετε, όλοι μαζί τα φάγαμε". Επιτρέπει σε επωνύμους να έχουν βίλες δηλωμένες ως "Αναψυκτήρια". Επιτρέπει σε προέδρους Τραπεζών να ανοίγουν 3 υποκαταστήματα στον ίδιο δρόμο, διότι τα ακίνητα ανήκουν σε υμετέρους.
Γιατί να μην τα κάνουν; Βλέπετε κανέναν να αντιδρά; Δεν εννοώ να γράφει άρθρα, όπως εγώ, αλλά να αντιδρά πραγματικά. Βλέπετε κανένα εισαγγελέα να παίρνει πρωτοβουλίες; Βλέπετε κανένα πολιτικό να μπαίνει φυλακή; Βλέπετε κανένα δημοσιογράφο ή αρχισυντάκτη να κυνηγάει την είδηση "ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ":
Η απάντηση είναι ΟΧΙ
Αυτό που βλέπετε είναι τις ίδιες φάτσες, τις ίδιες οικογένειες, τους ίδιους καρχαρίες, ενίοτε με διαφορετικά επώνυμα, αλλά με την ίδια νοοτροπία, να προσπαθούν να φάνε, να απομυζήσουν την ψωροκώσταινα, να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, "μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός ΜΑΣ" και όχι "ΤΟΥΣ".
Αυτή είναι κατά την ταπεινή μου άποψη η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ.
Σκεφτείτε το καλά, αποφασίστε για το μέλλον σας και κυρίως το μέλλον των παιδιών σας. Μην με ρωτάτε τι μπορούμε να κάνουμε, διότι δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Προσοχή, απάντηση υπάρχει, απλά είναι διαφορετική κατά περίπτωση και απαιτεί αποφασιστικότητα, χρόνο (ίσως και γενεές) και δράση.
Μην απογοητεύεστε από το γεγονός ότι η δική σας, σημερινή πράξη, δεν θα έχει κανένα άμεσα, κανένα ηχηρό αποτέλεσμα αύριο. ΔΡΑΣΤΕ, ΣΗΜΕΡΑ και θυμηθείτε:
- "Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι".
- Το τσουνάμι δεν δημιουργείται στα πρώτα 100 μέτρα, απαιτεί δεκάδες χιλιόμετρα για να αναπτυχθεί να γιγαντωθεί και να επηρεάσει (δυστυχώς αρνητικά) τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
- 1.000.000 μικρές πράξεις = ... σκεφτείτε την επίπτωση, σκεφτείτε την δύναμη.
"Παραμείνετε στο ακουστικό σας", θα ακολουθήσουν ιδέες τις οποίες θεωρώ εφαρμόσιμες, από κάθε Έλληνα και από κάθε Ελληνική οικογένεια.
Καλή δύναμη !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου