Προσφυγή στο ΣτΕ από δήμους για το Ελληνικό

Αεροδρόμιο Ελληνικού

Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσαν οι δήμοι Σπάτων – Αρτέμιδας, Παιανίας, Μαρκοπούλου και Κορωπίου διεκδικώντας ποσά που φτάνουν το 10% από τα πάσης φύσεως έσοδα που θα προκύψουν από την αξιοποίηση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού.

Μέχρι σήμερα το υπουργείο Οικονομικών αρνείται να κάνει δεκτό το αίτημα των δήμων, Παρόλα αυτά νόμος από το 1995 δίνει τη δυνατότητα σε δήμους που δέχονται τις λειτουργίες του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος να διεκδικήσουν αντισταθμιστικά οφέλη από την αξιοποίηση του χώρου στο Ελληνικό.

Νομικός εκπρόσωπος των 4 δήμων ανακοίνωσε ότι εάν δεν γίνει δεκτό το αίτημά τους, θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ο νόμος του 1995 προέβλεπε ότι ποσοστό 10% από τα έσοδα που θα προέλθουν από την αξιοποίηση του Ελληνικού θα διατεθούν στους Δήμους των Μεσογείων για τη δημιουργία σύγχρονης υποδομής και δικτύων ποιότητας ζωής.

Επρόκειτο για οφέλη που χορηγούνται στις περιοχές των Μεσογείων ως αντιστάθμισμα για τις τεράστιες περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες που έχει η λειτουργία του νέου αεροδρομίου «ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» στα Μεσόγεια.

Πηγή: skai.gr - Γιώργος Κεραμιτζόγλου (29 Φεβρουαρίου 2011)

Προφυλάκιση υπουργού στη Ρουμανία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος

Ο υφυπουργός Γκεόργκε Κόστιν, αρμόδιος για τα δικαιώματα των «επαναστατών» του Δεκεμβρίου του 1989 στη Ρουμανία, προφυλακίστηκε σήμερα με τις κατηγορίες του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και της κατάχρησης εξουσίας, όπως έγινε γνωστό από την υπηρεσία καταπολέμησης της διαφθοράς (DNA). Ο Γκεόργκε Κόστιν καθαιρέθηκε αμέσως από τα καθήκοντά του, αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε η κυβέρνηση.

Οι πλούσιοι τείνουν να λένε ψέματα για να πλουτίσουν περισσότερο

Οι άνθρωποι που προέρχονται από ανώτερες τάξεις έχουν μεγαλύτερη τάση να παραβιάζουν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, να κλέβουν καραμέλες ή να λένε ψέματα με σκοπό να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με μια έρευνα που διενεργήθηκε στις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επισημονική επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) και διενεργήθηκε από ερευνητές των Πανεπιστημίων του Τορόντο και του Μπέρκλεϊ, στην Καλιφόρνια. Οι ερευνητές υπέβαλαν σε επτά διαφορετικές δοκιμασίες περίπου εκατό άτομα κάθε φορά. Το ένα από τα πειράματά τους έδειξε ότι οι ιδιοκτήτες πολυτελών, μεγάλων αυτοκινήτων έχουν την τάση να κάνουν περισσότερες παρατυπίες στο δρόμο και ταυτόχρονα δεν δίνουν προτεραιότητα στους πεζούς.

Ένα άλλο τεστ περιλάμβανε ένα παιχνίδι με ζάρια στο οποίο ο κερδισμένος θα κέρδιζε στο τέλος κάτι. Σε αυτό φάνηκε πως όσοι προέρχονται από ανώτερη κοινωνική τάξη έχουν την τάση να λένε ψέματα για το σκορ τους. Οι ίδιοι, όταν κλήθηκαν να κάνουν μια ψεύτικη συνέντευξη για την πρόσληψη κάποιου, δίσταζαν λιγότερο να λένε ψέματα στον υποψήφιο εργαζόμενο παραλείποντας τη «λεπτομέρεια» ότι η θέση που του πρότειναν επρόκειτο να καταργηθεί πολύ σύντομα. Επιπλέον, όταν τους έδωσαν ένα πακέτο καραμέλες λέγοντάς τους ότι προορίζονται για τα παιδιά που βρίσκονταν σε ένα διπλανό δωμάτιο αλλά μπορούσαν και οι ίδιο να πάρουν μερικές, οι εύποροι έτρωγαν περισσότερες από τους υπόλοιπους.

«Η επιδίωξη του προσωπικού συμφέροντος είναι ένα σημαντικότερο κίνητρο για την ελίτ και η πλεονεξία που αυξάνεται μαζί με την περιουσία και την κοινωνική τάξη μπορεί να οδηγήσει ορισμένους σε άσχημη συμπεριφορά», εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης. Σημειώνουν επίσης ότι τα άτομα που προέρχονται από ανώτερες τάξεις είναι πιο ανεξάρτητα και κατά συνέπεια δεν ανησυχούν ιδιαίτερα για τα σχόλια που θα γίνουν σε βάρος τους. Έχουν επίσης μια πιο θετική άποψη για την απληστία, γεγονός που τους καθιστά «λιγότερο προσεκτικούς όσον αφορά τις συνέπειες που θα έχουν οι πράξεις τους στους άλλους», καταλήγουν οι ερευνητές.

Πηγή: kathimerini.gr (28 Φεβρουαρίου 2012)

Μr Jumbo, ο μεγιστάνας της κρίσης

Μετακινείται από το ένα κατάστημά του στο άλλο με... ιδιωτικό ελικόπτερο ακόμα και μέσα στην Αθήνα, ταξιδεύει στο εξωτερικό τουλάχιστον μια φορά κάθε μήνα, αποκαλεί τις συσκέψεις της επιχείρησης «συσκέψεις χαράς» και ενίοτε συμβάλει με λίγη έμπνευση ακόμα και στα ραδιοφωνικά σποτάκια της δικής του βιομηχανίας γέλιου, όπως λέει, «Jumbo».  
Λίγοι τον γνωρίζουν ως Απόστολο Βακάκη. Όλοι όμως τον γνωρίζουν ως «κύριο Jumbo», καθώς είναι ο επιχειρηματίας που δημιούργησε την τοις πάση γνωστή αλυσίδα καταστημάτων παιχνιδιών. Ο κ. Βακάκης αν και άγνωστος στο ευρύ κοινό είναι καθόλα γνωστός στον επιχειρηματικό κόσμο και από χτες είναι ο πιο αξιοζήλευτος έλληνας επιχειρηματίας. Ο λόγος; O Όμιλος Jumbo, όπως ανακοινώθηκε, αύξησε κατά 19,39% τα καθαρά κέρδη του στο δυσκολότερο 12μηνο για το ελληνικό λιανεμπόριο, με τις πωλήσεις του να παραμένουν σταθερές.

Ο Mr Jumbo είναι ίσως ο μοναδικός επιχειρηματίας που εν ολίγοις καταφέρνει απτόητος να πλουτίζει εν μέσω κρίσης, αν όχι οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Όπως και να έχει, δεν πρόκειται για έναν συνηθισμένο επιχειρηματία. Ο ίδιος και ομάδα εργαζομένων του επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά τα καταστήματα Jumbo ανά την Ελλάδα και δη στην Αθήνα με ελικόπτερο… διότι ο χρόνος είναι χρήμα! Οι περισσότερες διαδικαστικές λειτουργίες της επιχείρησης μετονομάζονται σε… συσκέψεις χαράς ή διαδικασίες γέλιου προς σεβασμό στα παιδιά όπου και απευθύνεται η επιχείρηση, ενώ… ο ίδιος αγωνιά κάθε φορά για το επόμενο ραδιοφωνικό σποτάκι- τραγούδι των Jumbo.

«Είμαι θιασώτης του απλού οτιδήποτε δεν καταλαβαίνω μου δημιουργεί νευρικότητα. Είμαι θιασώτης της παραγωγικότητας διότι δεν αντιλαμβάνομαι πώς θα διαχυθεί ο πλούτος στα μεσαία και τα χαμηλότερα στρώματα χωρίς να αυξηθεί η παραγωγικότητα. Είμαι και θιασώτης μιας λογικής που λέει ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρεσαι, αλλά πάντα να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις όπως έρχονται» έχει δηλώσει ο κ. Jumbo σε παλιότερες συνεντεύξεις του εξηγώντας ότι ούτε ένας πόλεμος δεν θα τον φόβιζε επιχειρηματικά, αν και υπήρξε ο κακομαθημένος υιός του μπαμπά βιομήχανου.

Η ιστορία του Mr Jumbo

Έλληνας της διασποράς, ο Απόστολος Βακάκης γεννήθηκε το 1954 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας του, βιομήχανος στην Αίγυπτο, παρήγαγε διογκωμένη πολυστερίνη, που αποτελούσε το βασικό μονωτικό υλικό της εποχής εκείνης για ψυγεία αλλά και για κτίρια. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Αίγυπτο υποχρέωσαν την οικογένεια Βακάκη το 1962 να έρθει στην Ελλάδα. Όμως η οικονομική κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε εδώ και έτσι ο Γεώργιος Βακάκης ξενιτεύεται στη γειτονική Ιταλία, όπου πιάνει δουλειά σε μια μικρή οικοτεχνία κατασκευής λούτρινων ζώων και κουκλών.

Τα κοσμήματα που πρόλαβε να πάρει μαζί της, φεύγοντας από την Αίγυπτο, η μητέρα του η Σοφία Βακάκη τα πούλησε στον μεγαλοβιομήχανο της εποχής εκείνης Μποδοσάκη. Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο κίνησης για τη δημιουργία της ελληνικής βιομηχανίας παιχνιδιών, της El Greco.

Μετά τα 20 του χρόνια, ο Απόστολος Βακάκης φεύγει για σπουδές Λογιστικής και Finance στο Warwick της Βρετανίας με όνειρο να καταλήξει στο Berkeley. Τότε δέχτηκε το πρώτο χτύπημα. Μια μεγάλη πυρκαγιά στο εργοστάσιο της El Greco στην Άνω Γλυφάδα υποχρέωσε τον 23χρονο Απόστολο να επιστρέψει στην Ελλάδα και να προσπαθήσει να ανασυγκροτήσει τη βιομηχανία από τα αποκαΐδια με τη βοήθεια της παραγωγικής μονάδας στο νησί της Ζακύνθου.

Εκεί ξεκίνησαν και οι πρώτες συγκρούσεις με τον πατέρα του, τον ιδρυτή της επιχείρησης. Στο νησί έμεινε 3 χρόνια. Το 1985 απομακρύνει εντελώς τον πατέρα του από την επιχείρηση και αναλαμβάνει τη θέση του προέδρου της El Greco.

Το 1990 αποφασίζει να πουλήσει την El Greco στην πολυεθνική Hasbro, ενώ συνεχίζει να διευθύνει την εταιρεία και ταυτόχρονα συμμετέχει στη διοικούσα επιτροπή της Hasbro Europe.

Η ιστορία των καταστημάτων Jumbo ξεκινά με τη λειτουργία του πρώτου καταστήματος στη Γλυφάδα το 1986. Εκείνη την περίοδο ο Απόστολος Βακάκης αισθάνεται έτοιμος να περάσει το κατώφλι της Σοφοκλέους. Όπερ και εγένετο, αντλώντας 2 εκατ. ευρώ. Το 1998 ήταν πλέον φανερό ότι χρειαζόταν μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους και γι’ αυτό μισθώνει μια αποθήκη στα Οινόφυτα σχεδόν διπλάσιου μεγέθους από την πρώτη αποθήκη στη Νίκαια. Το 1999, την εποχή που όλη η Ελλάδα αγοράζει μετοχές, ο ίδιος επενδύει στη γη και στη δουλειά του.

Τα χρόνια που ακολουθούν βρίσκουν την εταιρεία σταθερά στην κορυφή της επιτυχίας με κορύφωση το 2004, όταν αναλαμβάνει ύστερα από πλειοδοτικό διαγωνισμό το δικαίωμα αποκλειστικής παραγωγής και εμπορίας της Μασκότ του 2004 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Από τότε μέχρι σήμερα, ο κ. Βακάκης βάζει τους επόμενους στόχους, τα σούπερ μάρκετ παιχνιδιών. Και όπως εξηγεί, «στην Ελλάδα δεν χρειάζεται ακόμη να «σκέφτεσαι», χάνεις πολύτιμο χρόνο. Σε πρώτη φάση δεν έχεις παρά να μελετάς και να ακολουθείς τα βήματα της εξέλιξης στις αναπτυγμένες αγορές του εξωτερικού. Εγώ απλώς ακολούθησα την κυρίαρχη διεθνή τάση».

Η μαγική συνταγή της επιτυχίας

Η «βιομηχανία της χαράς», όπως αποκαλεί την επιχείρησή του, έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσει ένα επιπλέον στοιχείο δυσκολίας, τη σταδιακή «μετανάστευση» των πιτσιρικάδων από τα παραδοσιακά παιχνίδια στις πιο περίπλοκες τεχνολογικά επιλογές δώρων όπως για παράδειγμα τα κινητά, τα iΡod, τα videogames, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ.λπ. Βρήκε αμέσως τη λύση: η «βιομηχανία της χαράς» δεν έπρεπε να απευθύνεται στους μικρούς καταναλωτές, αλλά στους ενήλικους αγοραστές. Οργάνωσε τη στρατηγική επικοινωνίας και διαφήμισης επιλέγοντας μέσα και μηνύματα που απευθύνονταν πρώτα στον ενήλικο και κατόπιν στο παιδί. Δεν επένδυσε πολλά στην τηλεόραση αλλά στο κατ’ εξοχήν μέσο ενημέρωσης των μεγάλων που δεν έχουν χρόνο, το ραδιόφωνο. Με διαφημίσεις προκλητικές, σκαμπρόζικες αλλά και δυναμικές στήριξε την εμπορική του πολιτική στους στενούς οικογενειακούς δεσμούς που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία.

Αριθμοί που… ζαλίζουν

Με 45 καταστήματα σήμερα στην ελληνική αγορά, 3 στην Κύπρο, και 6 στη Βουλγαρία, η αλυσίδα Jumbo δικαίως κρατά τα ηνία στον κλάδο του παιχνιδιού με μερίδιο που φτάνει τα 35%.

Ειδικότερα, τα καθαρά κέρδη του ομίλου για το 2011 σε 94,60 εκατ. ευρώ έναντι 79,24 εκατ. ευρώ πριν ένα χρόνο. Ο Όμιλος λειτούργησε 7 νέα υπερκαταστήματα. Συγκεκριμένα 3 στην Ελλάδα, 1 στην Κύπρο και 3 στη Βουλγαρία τα οποία αναμένεται να βοηθήσουν μελλοντικά στην ανάπτυξη της εταιρείας.

Παρά το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον ο Όμιλος έχει σχεδιάσει την λειτουργία 6 νέων καταστημάτων για την οικονομική χρήση 2011/2012 και συγκεκριμένα 3 στην Ελλάδα και 3 στην Βουλγαρία.

Πηγή: newpost - Αναστασία Γαλάνη (28 Φεβρουαρίου 2011)

Προσέλαβε έναν Έλληνα

Μία εκστρατεία βοήθειας, με το όνομα «Hire a Greek» «Προσέλαβε έναν Έλληνα» ξεκίνησαν Έλληνες του εξωτερικού, προκειμένου να βοηθήσουν νέους που μένουν στην Ελλάδα να βρουν δουλειά σε επιχειρήσεις ανά τον κόσμο.

Η πρωτοβουλία αυτή ξεκίνησε από την Αμερική, και βρήκε γρήγορα ανταπόκριση από επιχειρηματικούς κύκλους. Το Hire a Greek (προσέλαβε έναν Έλληνα) με το οποίο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συνδεθούν μέσω της ομογενειακής ιστοσελίδας «greekreporter» έχει ήδη γεμίσει από βιογραφικά Ελλήνων που επιθυμούν να εργαστούν σε κάποια χώρα του εξωτερικού ή ακόμα και εξ αποστάσεως.

Το πόρταλ, ιδέα του Αναστάσιου Παπαποστόλου λειτουργεί ήδη μόνο μία εβδομάδα όμως οι εγγραφές έχουν ξεπεράσει τις χίλιες.

Όπως ο ίδιος σχολιάζει «όλα ξεκίνησαν επειδή λάμβανα καθημερινά στο mail μου πάνω από 20 βιογραφικά Ελλήνων οι οποίοι ζητούσαν εργασία στο εξωτερικό. Νέοι μορφωμένοι με πτυχία και μεταπτυχιακά που αδυνατούν να βρούνε δουλειά στη χώρα τους. Σκέφτηκα λοιπόν πως αν κοινοποιούνταν αυτό με κάποιο τρόπο στους Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού πιθανόν να βρισκόταν μια λύση. Θέλω να σας πω ότι στις πρώτες τέσσερις ημέρες λειτουργίας του σάιτ έχουν εγγραφεί περισσότεροι από 1.000 Έλληνες οι οποίοι έστειλαν βιογραφικά».

Οι επιχειρηματίες σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία εξέλαβαν θετικά την κίνηση Hire a Greek και είναι διαθέσιμοι να βοηθήσουν και να προσλάβουν τους υποψήφιους που στέλνουν βιογραφικά.

Οι ειδικότητες με την μεγαλύτερη ζήτηση ποικίλουν βέβαια από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική και στον Καναδά οι web designers έχουν «μεγάλη πέραση», όπως και όλα τα επαγγέλματα με αντικείμενο την πληροφορική και τον προγραμματισμό. Ζήτηση υπάρχει επίσης και σε οικονομολόγους, αλλά και ερευνητές σε πανεπιστημιακά κέντρα.

Στην Αυστραλία ζητούν κυρίως μηχανικούς και οικοδόμους, γιατί η οικοδομή γνωρίζει μεγάλη άνθηση αυτή την εποχή. Εκτός από τη μετανάστευση, όμως, εκατοντάδες δουλειές μπορούν να γίνουν από απόσταση, μέσω διαδικτύου. Μοντέρ, μεταφραστές αλλά και σχεδιαστές web μπορούν άνετα να εργαστούν από άλλη ήπειρο.

Πηγή: iefimerida (24 Φεβρουαρίου 2011)

Γελοιογραφία: «Σωτήρες»

Πηγή: tsiolakis.blogspot.com (27 Φεβρουαρίου 2012)

«Ντρέπομαι για τον τρόπο που η Ευρώπη φέρεται στην Ελλάδα»

Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, επικεφαλής του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος PD:

«Ντρέπομαι για τον τρόπο που συμπεριφέρεται η Ευρώπη στην Ελλάδα. Μπορεί κανείς να επιβάλλει την λιτότητα σε μια χώρα, αλλά δεν μπορείς να την σκοτώσεις και να σφαγιάζεις απλούς ανθρώπους. Δεν μπορούμε να συνδράμουμε σε μια τέτοιου είδους σφαγή».

«Αυτοί που έκαναν κηρύγματα περί ηθικής, κέρδισαν από τα ελαττώματα και έβγαλαν χρήματα από το ελληνικό χρέος. Δεν μπορείς να σφάζεις έτσι απλούς ανθρώπους γιατί οι Έλληνες είναι ευρωπαίοι. Είναι ώρα η Ευρώπη να ξαναβρεί τα χαρακτηριστικά αλληλεγγύης της και από τις προοδευτικές δυνάμεις να υψωθεί μια ισχυρή φωνή».

Χρεών και συλλήψεων, συνέχεια

Σύλληψη 45χρονου για χρέη προς το δημόσιο

Για ατομικά χρέη προς το δημόσιο, ύψους 1.554.908,64 ευρώ, συνελήφθη χθες το απόγευμα στην Αθήνα, από αστυνομικούς του Τμήματος Προστασίας Περιουσιακών Δικαιωμάτων της Ασφάλειας Αττικής, 45χρονος πρώην ιδιοκτήτης εταιρείας κατασκευής κτιρίων, η οποία έχει πάψει να λειτουργεί.

Σε βάρος του εκκρεμούσε και ένταλμα σύλληψης της ανακρίτριας του 17ου Τακτικού Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών για φοροδιαφυγή και ειδικότερα για μη έκδοση τιμολογίων, από την εταιρεία που διατηρούσε. Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.

Πηγή: Καθημερινή (26 Φεβρουαρίου 2011)

Πολλοί οι μνηστήρες για το Ελληνικό

Στην τελική ευθεία φαίνεται πως βρίσκεται η διαδικασία για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Καθώς η καταληκτική ημερομηνία για την πρώτη φάση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Ελληνικό Α. Ε. λήγει στο τέλος Μαρτίου, σύμφωνα με πληροφορίες συνεχίζει να υφίσταται το ενδιαφέρον από το Κατάρ, ενώ παράλληλα φαίνεται ότι έχει εκδηλωθεί κινεζικό αλλά και ευρωπαϊκό και αμερικανικό ενδιαφέρον.

Ολοι οι επίδοξοι επενδυτές αναφέρονται σε ένα μεικτό μοντέλο αξιοποίησης, που θα περιλαμβάνει πολλαπλές δραστηριότητες, όπως κατοικία, αναψυχή, εμπόριο και υπηρεσίες. Ωστόσο ζητούν να ξεκαθαριστεί σαφώς το πλαίσιο εντός του οποίου θα πρέπει να λειτουργήσουν, προκειμένου να εκτιμήσουν οικονομικά την επένδυση. Σε αυτή την κατεύθυνση, την προηγούμενη εβδομάδα δόθηκε στο υπουργικό συμβούλιο το σχέδιο νόμου που αφορά τους όρους για την αξιοποίηση της έκτασης.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση την επόμενη εβδομάδα, ενώ θα πρέπει να έχει ψηφιστεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας της πρώτης φάσης, στις 30 Μαρτίου. «Πρόκειται για έναν νόμο-ταυτότητα που θα καθορίσει τους όρους αξιοποίησης έτσι ώστε οι επενδυτές να γνωρίζουν σαφώς το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να λειτουργήσουν», τονίζει σχετικά ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου.

Χρειάστηκαν δέκα χρόνια παλινωδιών, αντεγκλήσεων και υποσχέσεων ώστε να προωθηθεί τελικώς ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την έκταση του πρώην αεροδρομίου, το οποίο φαίνεται να έχει όρους βιωσιμότητας. Σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου, στην έκταση των 6.200 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου προβλέπεται η δημιουργία πάρκου έκτασης 2.000 τετραγωνικών μέτρων με χώρους αμιγούς πρασίνου στο 75% της έκτασης αυτής, 10% επιφάνειες κυκλοφορίας και ανοιχτών αθλητικών εγκαταστάσεων (όχι κτίρια) και 15% κοινωφελείς χρήσεις και υποδομές.

Το πάρκο αυτό θα είναι ασφαλώς το μεγαλύτερο στην Ελλάδα, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Ενδεικτικά, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικό Α. Ε., το Central Park της Νέας Υόρκης έχει έκταση 3.410 στρέμματα, το Hyde Park στο Λονδίνο έχει έκταση 2.530 στρέμματα, το Park de la Villete στο Παρίσι έχει έκταση 550 στρέμματα. Αντίστοιχα, το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» έχει έκταση 1.200 στρέμματα, το Πεδίον του Αρεως 270 στρέμματα και ο Εθνικός Κήπος μόλις 160 στρέμματα.

Οι καλύψεις

Σύμφωνα με όσα καθορίζει το ν. σ. για το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, η μέγιστη επιτρεπόμενη κάλυψη στο σύνολο της περιοχής είναι 40% με συντελεστή δόμησης 0,5, δηλαδή το ποσοστό των πράσινων και ελεύθερων χώρων συνολικά θα φτάσει τα 3.600 στρέμματα. Δίνεται ωστόσο η δυνατότητα στον υποψήφιο επενδυτή για προσαύξηση του συντελεστή δόμησης στο 0,6 εφόσον αποδώσει σε χρήμα στους όμορους της έκτασης δήμους το 50% της ωφέλειας που προκύπτει από τη διαφορά των δύο συντελεστών δόμησης.

Συγκεκριμένα, από τα μεγέθη του νομοσχεδίου προκύπτει ότι η κτιριακή κάλυψη θα είναι της τάξης του 20% της συνολικής έκτασης, οι δημόσιοι ανοιχτοί πράσινοι χώροι θα καλύπτουν το 40% της συνολικής έκτασης, οι ιδιωτικοί ανοιχτοί πράσινοι χώροι το 20% αυτής, οι δρόμοι κυκλοφορίας το 20% και το μέσο ύψος των κτιρίων θα είναι 3,5 όροφοι. Στις πολλαπλές προτάσεις που εκφράστηκαν κατά καιρούς από την Πολιτεία για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, το ποσοστό της έκτασης που προβλεπόταν για τη δημιουργία πάρκου πέρασε σημαντικές αυξομειώσεις.

Από το 35% της έκτασης στην πρόταση του 1994, ανέβηκε στο 79% σε πρόταση του 1999 και στο 90% στη μελέτη του 2007, ενώ σύμφωνα με το υφιστάμενο σχέδιο νόμου, το ποσοστό της συνολικής έκτασης πρασίνου θα φτάνει το 60%. Το οικοδομικό συγκρότημα που θα κατασκευαστεί στην περιοχή υπό αυτές τις προϋποθέσεις και το οποίο όπως όλα δείχνουν θα περιλαμβάνει πολλαπλές χρήσεις, προκειμένου να είναι βιώσιμο, θα είναι οπωσδήποτε προνομιακό καθώς το ποσοστό ανοιχτών χώρων που προκύπτουν από την εφαρμογή όσων ορίζονται στο νομοσχέδιο είναι αυξημένο.

Το ποσοστό των ελεύθερων χώρων και πρασίνου στους όμορους δήμους σε σχέση με τη συνολική τους έκταση κυμαίνεται από 34,73% στον Δήμο Αργυρούπολης και Ελληνικού έως 42,36% στον Δήμο Αλίμου. Το αντίστοιχο ποσοστό στον πόλο Ελληνικό - Αγιος Κοσμάς θα είναι περίπου 60%.

Πηγή: Καθημερινή – Τάνια Γεωργιοπούλου (26 Φεβρουαρίου 2011)

Μια σκανδαλώδης Ηλίαση

Και ξαφνικά η Ελλάδα γέμισε με μη κερδοσκοπικές εταιρείες που μαζεύουν σκουπίδια, με κανάλια που δεντροφυτεύουν και σκαλίζουν σχεδόν ευλαβικά κόπρανα σκύλων, και επιχειρηματίες που ανακάλυψαν ξαφνικά πως πρέπει να σώσουν τον πλανήτη.

Στους κεντρικούς δρόμους, ανάμεσα στα κόκκινα «ενοικιάζεται» που κυριαρχούν πια, πινακίδες με παλ πράσινα χρώματα, περιγράφουν το νέο μέλλον της Ελλάδας. «Φτηνή, οικολογική ενέργεια».

Στις ομιλίες του πρώην πρωθυπουργού Γ Παπανδρέου, ο όρος «πράσινη ανάπτυξη», έχει μεγαλύτερη συχνότητα και από τα «θα» που κυριαρχούν στις ομιλίες πολιτικών. Πρόκειται για ένα όραμα κοντά στα άλλα που συνέθεταν τον ζεν χαρακτήρα του; Ο πρώην πρωθυπουργός προσέφερε επίσης το κύρος του στο συνέδριο του Ινστιτούτου για το Κλίμα και την Ενεργειακή Ασφάλεια (i4scence) στο οποίο μετέχει ο αδελφός του Αντρίκος Παπανδρέου. Έναν οργανισμό που προωθεί την ιδέα της πράσινη ανάπτυξης. Την ίδια περίοδο οι Τράπεζες, οι οποίες έχουν σταματήσει να δίνουν οποιοδήποτε επιχειρηματικό δάνειο, δίνουν δάνεια για πράσινη ενέργεια.

Εν ολίγοις τα χρόνια της κρίσης, η Ελλάδα έμελε να ζήσει στον παροξυσμό των πράσινων επενδύσεων. Τι συμβαίνει; Μέσα σε αυτό το νέο πολιτικό κλίμα της οικολογικής αθωότητας αναλαμβάνει το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Μετά την «πετυχημένη»|του πορεία στο υπουργείο Οικονομίας, ο κύριος Παπακωνσταντίνου έχει στρατηγικό στόχο την υλοποίηση του προγράμματος «Ήλιος» από το υπουργείο του.

Το πρόγραμμα «Ήλιος» έχει παρουσιαστεί ως ένα πρόγραμμα παραγωγής ηλιακής ενέργειας από την Ελλάδα, την οποία θα αγοράζει η Γερμανία και τα έσοδα, γύρω στα 25 δις, θα ξεχρεώνουν τμήμα του χρέους. Μια έκταση όσο η Χίος, θα στρωθεί με κάτοπτρα για να παραχθεί ενέργεια που θα μας σώσει. Πράσινη ανάπτυξη; Όχι, ένα αναπτυξιακό τρυκ που χρεώνει την Ελλάδα με ένα ακόμη δάνειο.

Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να παραχωρήσει δωρεάν τη γη για αυτήν τη δραστηριότητα για δεκαετίες. Στη συνέχεια να αγοράσει τη γερμανική βεβαίως τεχνολογία ύψους αρκετών δις. Αν υποθέσουμε πως θα μεταφερθεί η ενέργεια στην Γερμανία πρέπει να δημιουργηθούν πανευρωπαϊκά δίκτυα που στοιχίζουν πολύ περισσότερο από το κέρδος της επένδυσης. Επίσης αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τεχνολογία που να επιτρέπει την μεταφορά της ενέργειας στη Γερμανία, δηλαδή σε τόσο μεγάλη απόσταση και χωρίς απώλειες. Άρα ή Ελλάδα αγοράζει την γερμανική υποδομή, χρεώνεται και δεν μπορεί να δώσει ενέργεια στην Γερμανία. Ένα project που θα ματαιωθεί με ευθύνη των «κακών και τεμπέληδων» ελλήνων, αλλά οι Γερμανοί θα έχουν εισπράξει το καλό χρήμα.

Το επικρατέστερο σενάριο όμως δεν είναι αυτό. Η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια για την Γερμανία, αλλά αυτή η ενέργεια θα προωθείται στην Ελλάδα. Θα αγοράζουμε ηλεκτρική ενέργεια, που παράγεται στην Ελλάδα από την Γερμανία. Σε τιμές μάλιστα που δεν θα είναι αυτές της ΔΕΗ, αλλά των επιδοτούμενων φωτοβολταικών. Θα αγοράζει δηλαδή από την Ελλάδα 0,22 ευρώ ανά κιλοβατώρα και θα μεταπουλάει στην ίδια την Ελλάδα 0,35 ευρώ την κιλοβατώρα. Επίσης θα έχει τη δυνατότητα να προσαρμόσει την τιμολογιακή πολιτική μονομερώς. Να καθορίζει δηλαδή πόσο θα αγοράζουμε το ρεύμα το οποίο όμως θα πουλάμε στη σταθερή τιμή των 0,22 ευρώ ανά κιλοβατώρα.

Η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα μετά την άρνηση της Ισπανίας να προχωρήσει σε μια τέτοια επένδυση ασύμφορη και σε καιρό κρίσης.

Όλα αυτά τα σπουδαία και οικολογικά βρίσκονται σε εξέλιξη και θα ψηφιστούν σύντομα στην ελληνική Βουλή. Ο κ. Παπακωνσταντίνου θα φέρει σε πέρας μία ακόμη ευρωπαϊκή πολιτική, για να «σώσει» την χώρα. Η Ελλάδα θα υπογράψει ένα ακόμη ασύμφορο δάνειο, και κάποιοι βεβαίως θα πλουτίσουν. Εγχώριοι κατασκευαστές, αντιπρόσωποι, dealers της πράσινης ανάπτυξης κλπ.

Όλα αυτά σύντομα και ταυτόχρονα με μία μεγάλη επικοινωνιακή καμπάνια για την πράσινη σωτηρία που θα τρέχει καβάλα στα πράσινα άλογα της πολιτικής. Την Ηλίαση βεβαίως θα την πληρώσουμε εμείς.

Πηγή: το κουτί της Πανδώρας (24 Φεβρουαρίου 2011)

Μια φορά κι έναν καιρό...

Μια φορά κι έναν καιρό, τα πολύ παλιά χρόνια, παρουσιάστηκε μία περίεργη φυλή ανθρώπων, οι αποκαλούμενοι ΕΛΛΗΝΕΣ, οι οποίοι διάλεξαν να κατοικήσουν σε έναν μικρό και ξερακιανό τόπο, τον οποίο ονόμασαν ΕΛΛΑΔΑ.

Η ΕΛΛΑΔΑ, βρισκόταν στην ανατολική πλευρά μίας ηπείρου, η οποία ονομαζόταν ΕΥΡΩΠΗ και η οποία κατοικείτο από διάφορες ευγενείς φυλές όπως, τους Γότθους, τους Ούνους, τους Κέλτες, τους Βίκινγκ, κ.α. των οποίων οι κύριες δραστηριότητες ήταν οι επιδρομές, οι καταστροφές, το πλιάτσικο, οι δολοφονίες και άλλα παρόμοια ευγενή σπορ.

Από τα πρώτα λοιπόν εκείνα χρόνια, καταγράφεται μία ιστορική διαδρομή, η οποία φτάνει μέχρι τις μέρες μας, όπου η σχέση ανάμεσα στις ευγενείς Ευρωπαϊκές φυλές (με κύριους εκπροσώπους τους σημερινούς Γερμανούς, τους Άγγλους...εχμ συγγνώμη Βρετανούς και τους Γάλλους) και τους ΕΛΛΗΝΕΣ, θα μπορούσαν εν συντομία να περιγραφεί ως σχέση "Γονέων και Τέκνου".

Ενός τέκνου όμως, το οποίο όσο μεγάλωνε, δυστυχώς, δεν εκπλήρωνε τις προσδοκίες των γονέων του, αναπτύσσοντας πολλά κακά χαρακτηριστικά. Ας δούμε λοιπόν μερικά από αυτά.

Κακομαθημένο, ανυπότακτο, άστατο, ανοργάνωτο, τεμπέλης, ανυπάκουος, εγωιστής, ψεύτης (αγαπητοί αναγνώστες, προσθέστε ελεύθερα όσα άλλα χαρακτηριστικά επιθυμείτε, καθώς όλα είναι αλήθεια, δυστυχώς), νομίζει οτι μπορεί να τρώει κοκορέτσι και σπληνάντερο, την στιγμή που οι ευγενείς γονείς του τρώνε "σικ" ωμό κρέας και ωμό κιμά (ακόμη και σήμερα).

Από την αρχή της ύπαρξης του, νόμιζε ότι είχε το δικαίωμα να σκέφτεται, να φιλοσοφεί, να αγορεύει και κυρίως να αναπτύσει διάφορα πολιστικά στοιχεία (ας γελάσω), την στιγμή που οι καημένοι οι γονείς του σκοτώνονταν για το μεροκάματο, δηλαδή σε μάχες, προσπαθώντας να οριοθετήσουν νέα σύνορα και νέες περιοχές επικράτειας (τότε κυρίως γεωγραφικές και σήμερα κυρίως οικονομικές), όπως οι λύκοι, που ουρούν στις ρίζες των δένδρων για να οριοθετήσουν την περιοχή τους.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά - άκουσον άκουσον - νομίζε ότι μπορούσε να διατηρεί προσωπική ακίνητη περιουσία (διάλειμα για γέλια...επανήλθαμε), με σπίτια, εξοχικά, μαγαζιά και άλλα ανεπίτρεπτα υλιστικά αγαθά, τα οποία κανονικά θε έπρεπε να τα δανείζεται από τις τράπεζες των γονιών του και να πληρώνει γι' αυτά, μία ολόκληρη ζωή, όπως κάθε υπάκουο παιδί.

Τέλος - εδώ είναι το καλύτερο - ήθελε μετά από 30 - 35 χρόνια ψευτο-εργασίας, να σταματήσει την δουλειά και να εισπράξει ένα έξτρα παραδάκι (να δεις πως το λένε ... αααα, εφάπαξ), για να ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους με ανεμελιά, τρώγοντας και πίνοντας ΤΖΑΑΑΑΜΠΑ !!!

Ε όχι, η κατάσταση αυτή σήμερα, έφτασε στο απροχώρητο. Κάποιος έπρεπε να πάρει μία πρωτοβουλία και να βάλει μία τάξη. Κάποιος έπρπεπε να δώσει ένα μάθημα, σε αυτό το κακομαθημένο παιδί, τον ΕΛΛΗΝΑ.

Και πραγματικά, βρέθηκαν δύο τρεις προικισμένοι, ευφυείς, ανιδιοτελείς, τολμηροί, οραματιστές, αλλά κυρίως αποφασιστικοί άνθρωποι (βλέπε γονείς, ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ) οι οποίοι κατάφεραν να περιορίσουν και να τιμωρήσουν τον άτακτο παιδί (βλέπε ΕΛΛΗΝΑ), ο Θεός να τους έχει καλά.

Βέβαια, αντέδρασαν λίγο απότομα, αμελέτητα και σπασμωδικά, επιβάλοντας ποινές στο παιδί οι οποίες ήξεραν οτι θα το πονέσουν, θα το ματώσουν, θα του προσβάλουν την υπερηφάνεια του, χωρίς να φέρουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Άλλα έτσι είναι, ως νέοι γονείς και αυτοί έχουν δικαίωμα να μάθουν και πως θα μάθουν αν δεν ξεσπάσουν όλη τους την οργή στο πιό αδύνατο τέκνο τους, λογικό ακούγεται. Τελικά, όλα έγιναν από αγάπη, "για την ΕΛΛΑΔΑ ρε γαμώτο" όπως είπε η Βούλα (η Πατουλίδου καλέ, μπααα), "για την ΠΑΤΡΙΔΑ" όπως μας λένε όλοι οι βουλευτές μας σήμερα (τι καμάρια και αυτά, πραγματικά τους χαίρομαι).

Αχ, καημένη ΠΑΤΡΙΔΑ.

Υπομονή, θα μεγαλώσει ο ΕΛΛΗΝΑΣ και θα μάθει. Ο στόχος είναι μέχρι το 2020 ή το 2320 (συγχωρέστε με, δεν το έχω καταλάβει απόλυτα), να έχει πήξει το μυαλό του, δηλαδή, να έχει σκύψει το κεφάλι μέχρι το χώμα (βλέπε Τουρκοκρατία), να εργάζεται νυχθημερόν, με το 1/3 των σημερινών αποδοχών του, να ξεχάσει τα περί εφάπαξ, σύνταξης και επικουρικών (άλλο και τούτο) και επιτέλους, να γεμίζει την μπάκα του με ένα πιάτο ρύζι βρε αδερφέ, όπως όλοι οι αναπτσσόμενοι σήμερα λαοί (βλέπε Κίνα, Ταϊβάν, κλπ.) και όχι με 2 διπλόπιτα, κπμπλέ με έξτρα τζατζίκι και πατάτες. Για όνομα...

Υπομονή, θα δούμε !!!

Οι Γερμανοί ξανάρχονται, ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ !!!

Γερμανικός Τύπος: Στην Ελλάδα μεταβαίνουν 160 Γερμανοί εφοριακοί

Πάνω από 160 στελέχη γερμανικών οικονομικών υπηρεσιών θα μεταβούν στην Ελλάδα σε εθελοντική βάση προκειμένου να ενισχύσουν τον ελληνικό φορολογικό μηχανισμό, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Wirtschafts Woche», που έχει αναρτηθεί στο portal του.

Πολλοί απο αυτούς προέρχονται από το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, ο υπουργός Οικονομικών του οποίου, Νόρμπερτ Βάλτερ Μπόγιανς, συγκρίνει τις ανάγκες της Ελλάδας με αυτές της ανατολικής Γερμανίας τη δεκαετία του '90 και υπενθυμίζει ότι ακόμη και οι ανατολικογερμανοί είχαν επιφυλάξεις τότε προς την Δύση. «Στην Ελλάδα θα είναι ακόμη μεγαλύτερες οι επιφυλάξεις, εξαιτίας εν μέρει και των ακατάλληλων δηλώσεων που έχουν κάνει ορισμένοι στην Γερμανία» τονίζει.
Το δημοσίευμα επικαλείται ακόμη απόρρητη έκθεση της αρμόδιας υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σύμφωνα με την οποία ο μηχανισμός συλλογής φόρων στην Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Σύμφωνα με την έκθεση, 75% των φοροδιαφευγόντων είναι ελεύθεροι επαγγελματίες όπως γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί που δηλώνουν έσοδα κάτω από το αφορολόγητο όριο, αλλά και σε επιχειρηματίες οι οποίοι δεν καταβάλουν ΦΠΑ. «Το περυσινό έτος σημειώθηκε φοροδιαφυγή της τάξης του 15 με 20 δισ. ευρώ» αναφέρεται στην έκθεση.

Στο πλαίσιο αυτό, οι αρμόδιες υπηρεσίες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ φέρονται να έχουν ήδη εκπονήσει «οδικό χάρτη» για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό μηχανισμό στην Ελλάδα.

Στο μεταξύ, με την γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ συνομίλησε τηλεφωνικά την Παρασκευή ο πρωθυπουργός. Όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές,αντικείμενο της επικοινωνίας ήταν η προετοιμασία της επικείμενης Συνόδου Κορυφής.

Και τελικά, τι γίνεται;

"Συνελήφθη πολιτικός μηχανικός για χρέη άνω των 140 εκατ. ευρώ"
"Σύλληψη ιδιοκτήτη ξενοδοχείου για χρέη 85.000 ευρώ"
"Σύλληψη 46 χρονης για χρέη 1.307.641,86 ευρώ προς το δημόσιο"

Αυτές είναι μόνο 3 από τις πάμπολες πρόσφατες ειδήσεις, όπου διαπιστώθηκαν οικονομικά εγκλήματα ιδιωτών, κατά του δημοσίου. Διότι δεν είναι μόνο οι 300 που κακοδιαχειρίζονται (ευγενική έκφραση) τον δημόσιο πλούτο και τα λεφτά μας. Είναι και "απλοί πολίτες", άνθρωποι καθημερινοί, πιθανοί γείτονές μας ή και εμείς οι ίδιοι, που με τις ενέργειές μας προκαλούμε ανάλογα δυσάρεστα οικονομικά αποτελέσματα.

Δεν έχω διάθεση, ούτε βιάζομαι να καταδικάσω τις προαναφερθείσες περιπτώσεις. Άλλωστε δεν έχω και το δικαιώμα, δεν είμαι εισαγγελέας, ούτε δικαστής. Απλά αναρωτιέμαι, με δεδομένες τις οικονομικές δυσκολίες που περνάει ο τόπος, δηλαδή και πάλι εμείς, πότε και ποιά από αυτά τα πιθανά εγκλήματα θα εκδικαστούν, ποιές θα είναι οι αποφάσεις (για όσους αποδειχθούν ένοχοι) και το κυριότερο, τι θα γίνει με τα χρωστούμενα. Θα ανοιχθούν λογαριασμοί, θα δημευθούν περιουσίες, θα πουληθούν βίλες, εξοχικά, διαμερίσματα, μαγαζιά, αυτοκίνητα, θα "επαναπατριστούν" πιθανά κεφάλαια τα οποία βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό ή ... "χαλαρά, θα δούμε και έχει ο Θεός". Διότι, ως γνωστόν, "ο Θεός έχει, αλλά δεν δίνει".

Διότι σκέφτομαι και το εξής. Εάν όλες αυτές οι υποθέσεις (όσες αποδειχθούν εγκληματικές) εκτελεστούν μέχρι τέλους και οι συνολικές οφειλές ή τουλάχιστον μεγάλο μέρος αυτών εισπραχθούν, μήπως καταφέρουμε να ελαφρύνουμε τον πόνο ανθρώπων οι οποίοι δεν έφταιξαν σε τίποτα, μήπως μπορέσουμε να σταματήσουμε το κυνήγι του συνταξιούχου, του νεοπροσληφθέντα, του υπαλλήλου και του καλού επιχειρηματία (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ξέρετε) και τελικά, μήπως μπορέσουμε να δούμε την πολυπόθητη πλέον "άσπρη μέρα" λίγο νωρίτερα από το 2013, το 2020 ή το 2321;

Μια ιστορία ελληνικής επιχειρηματικής τρέλας

Χρειάστηκαν 10 μήνες, τόνοι αιτήσεων, αμέτρητα πιστοποιητικά και ατελείωτες ώρες αναμονής σε δημόσιες υπηρεσίες προκειμένου μία ομάδα νέων επιχειρηματιών να ανοίξει ένα online κατάστημα.

Την ώρα που η αγορά προϊόντων μέσω του διαδικτύου ανθεί εκτός συνόρων, με την υποδοχή αυτής της νέας αγοράς να είναι θετική και εντός συνόρων, οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσει όποιος επιθυμεί να ξεκινήσει μία επιχείρηση μέσω του internet είναι μάλλον αποτρεπτικές.

«Το άνοιγμα ενός καταστήματος online συναντά περισσότερες δυσκολίες από το άνοιγμα ενός συνηθισμένου μαγαζιού, κυρίως λόγω του τρόπου με τον οποίο πραγματοποιούνται οι Online πληρωμές», εξηγεί ο Φώτης Αντωνόπουλος, συνιδρυτής του καταστήματος που εμπορεύεται προϊόντα με βάση το λάδι ελιάς στο διαδίκτυο (www.oliveshop.com).

Για να συλλέξουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ο Φώτης και οι συνεργάτες του πέρασαν από την εφορία, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, τις δημοτικές υπηρεσίες, τις υγειονομικές υπηρεσίες, την πυροσβεστική και τις τράπεζες. Μάλιστα, το υγειονομικό απαίτησε ακτινογραφία θώρακος από όλους τους συνεργάτες της επιχείρησης, αλλά μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η σουρεαλιστική απαίτηση και για δείγμα κοπράνων.

Μείζον θέμα αποτέλεσε και η αντιμετώπιση των ελληνικών τραπεζών. Προκειμένου να μπορούν οι πελάτες να συμπληρώνουν τα τραπεζικά τους στοιχεία στην ιστοσελίδα του καταστήματος για να πραγματοποιήσουν τις αγορές τους. Οι τράπεζες απαίτησαν ολόκληρη η ιστοσελίδα να είναι αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα. «Όσο κι αν τους εξηγούσαμε ότι η ιστοσελίδα μας προορίζεται κυρίως για ξένη πελατεία, οι τράπεζες μας αγνοούσαν εντελώς».

Τελικά ο Φώτης και οι συνεργάτες τους αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το σύστημα πληρωμών PayPal και να διακόψουν κάθε συνεργασία με τις ελληνικές τράπεζες. «Αυτές χάνουν, όχι εμείς. Καταφέραμε να λύσουμε το θέμα που είχε προκύψει μέσα σε μία ημέρα», δηλώνει ο Φώτης.

Περιγράφει ακόμα τις τεράστιες διαφορές στη διαδικασία που απαιτείται από τις ελληνικές αρχές και την αμερικανική υπηρεσία προϊόντων και τροφίμων (FDA) για το άνοιγμα της επιχείρησης:
«Έπειτα από επικοινωνία μου με την FDA, έλαβα ένα email που εξηγούσε λεπτομερώς όλες τις διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθήσουμε. Συμπληρώσαμε μία ηλεκτρονική αίτηση σε πέντε λεπτά και λάβαμε την τελική απάντηση 24 ώρες μετά την κατάθεσή της».

Σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες οι αγορές μέσω του διαδικτύου (e-commerce) απέφεραν το 2011 έσοδα 1,7 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, σημειώνοντας αύξηση της τάξεως του 30% σε σύγκριση με το 2010.

Πηγή: ekathimerini.com - Της Αλεξάνδρας Κασσίμη

Γελοιογραφία: «Ο σκληρός διαπραγματευτής»

Πηγή: tsiolakis.blogspot.com (21 Φεβρουαρίου 2012)

Are you ready for cloud computing?

Impressed by the lower costs and increased efficiency promised by cloud computing? You’re not alone. According to recent research, many businesses see the cloud as their top technology priority for 2011.

But just hold on a moment. While cloud computing might think it’s ready for them, not every business is ready for cloud computing.

Neil Cross from Advanced 365 explains seven key things to consider before adding cloud computing to your IT strategy.

1. Work out what you want to achieve and why

Every aspect of your business IT should be about improving how your company operates in some way.

It’s not about technology for technology’s sake. Cloud computing is no different, so make sure you understand what improvements you want to see after adopting cloud computing.

Consider cloud services alongside non-cloud alternatives and evaluate the benefits and drawbacks of each. Moving to cloud computing because it’s ‘the latest thing’ isn’t a good enough reason.

2. Understand your overall business needs – not just your IT needs

Many businesses decide to adopt cloud computing to make their IT systems more efficient.

However, cloud computing can mean fundamental changes to your IT infrastructure, so it’s vital the proposed changes are well-suited to your entire business. Cost savings alone are not enough to justify such big changes.

3. Prepare thoroughly before you start using it

It might seem obvious, but it’s surprising how many businesses don’t do this. Plan the introduction of cloud computing meticulously. Work out how it will be adopted, managed and monitored.

You can access ‘on demand’ cloud services in minutes with your credit card - this can be a good way to try out different options and see some practical examples of cloud computing in your business. However, this doesn’t mean you should become complacent about the planning required.

4. Make it less complicated as well as less expensive

Cloud computing won’t automatically work out cheaper than managing IT systems exclusively in-house. You’ll incur extra costs for accessing cloud services.

Additionally, things might get more complicated. You’ll have to work out how to manage your cloud supplier(s) and how to link the different parts of your business IT together.

Address both areas – cost and complexity – when considering cloud options.

5. Think about the risks

Carefully consider the potential risks of cloud computing, as well as the benefits. Will your data be held safely and securely? Is your chosen cloud computing supplier reliable and experienced?

6. Choose the right partner

Your choice of cloud computing supplier will be key to how easily your business can start using cloud computing. Don’t judge on cost alone. It’s far more important that your supplier can manage their services in line with your requirements.

Choose your cloud computing supplier with the same care you would pick any other key supplier. Check what level of service they guarantee, what support is available, how they monitor your service and – crucially – how and where your data is stored and protected.

Carefully check the hours your cloud provider’s support team is available. You’ll probably want to choose a provider offering 24/7 telephone support, so you can get things fixed quickly if there’s a problem.

7. Decide what service level agreement (SLA) you need

If you’ll be relying on cloud computing for crucial parts of your business IT, you need to be confident it can be trusted. For instance, if your customer database is in the cloud, losing it even for just an hour or two could cause huge disruption. A day or two and your business could be under threat.

Your SLA is a commitment to you from the cloud provider. It should guarantee you a certain level of availability for the service, and explains how quickly they’ll respond in the event of any problems.

SLAs are contractually binding and give you a performance guarantee you can hold your cloud provider too. Make sure your SLA fits your requirements.

Γελοιογραφία: «Μαριονέτες»

Πηγή: tsiolakis.blogspot.com (13 Φεβρουαρίου 2012)

Is online accounting software right for your business?

It’s becoming very common for businesses to replace traditional software with online services which you log in to on the internet.

These services are a form of cloud computing. One area which is growing fast is online accounting software.

These services perform the job of traditional accounting software, but work over the internet. So, is online accounting software right for your business?

Online accounting software explained

Most businesses accept that they need some form of accounting software, especially if they’ve been going for a while. It can make it much easier to perform jobs like invoicing, and helps you keep on top of your record keeping.

A common accounting software set up is to have the accounting system running from a central network server on your premises. The people who need to use the system can then log in to the server to access it.

Online accounting software works in a similar way. The main difference is that instead of the data being stored on a server in your business, it gets stored on a server (or servers) which you access over the internet.

Pay by the month for online accounting software

That means, of course, that you need an internet connection to log on and access your financial information. But it also means that you can log in from anywhere (as long as you have an internet connection).

Using online accounting software can therefore offer more flexibility. You don’t need to be in the office to use it – you can catch up on your bookkeeping or invoicing from home or on the road. In fact, many online accounting software packages even allow you to log in from a smart phone.

Unlike traditional packages, there’s not usually a big upfront charge for online accounting software. Instead, you typically pay a flat monthly fee. This could be as little as £5, depending on what features you want from your online accounting software.

It doesn’t automatically mean that online accounting software is cheaper. But it does help to avoid big, one-off expenses – and with most services having no minimum contract, you can always cancel if it’s not right for you.

What’s more, the monthly fee usually includes all updates, upgrades and so on – unlike with traditional software, you won’t be forced to pay again when a new version is released.

Online accounting software helps your accountant too

Additionally online accounting software enables both you and your accountant to look at the same information at the same time but from different locations. This improves your communication and saves time.

One of the principal advantages of online accounting software is that teams working together have instant access to real-time data. It’s ideal for multi branch operations.

But is online accounting software secure?

Businesses usually have one main concern when considering online accounting software: security and backup. With your data stored on an external server, how can you possibly know it is safe?

The answer is to take the same security precautions you would for any cloud computing service. When choosing a provider, do your homework carefully.

Make sure your chosen online accounting software has a good track record of keeping data safe. Look for an ‘uptime guarantee’ or ‘service level agreement’ too – these promise that the system will be available when you need it.

Check for specific information about how and where your data will be stored. Ask the online accounting software provider how often they take backups and where they’re stored. If the answers to your questions are vague, think carefully before signing up.

Having said that, it’s worth comparing the risks of an online accounting software package with those of running software in-house. For instance, if you had a fire or server crash in your business, it could cause serious disruption.

When you weigh up these factors, you may find that using online accounting software will actually reduce the risks. After all, most small businesses have a bunch of assorted servers in an old broom cupboard and are historically bad at keeping back ups!

Στη Βουλή οι γερμανικές αποζημιώσεις

Να συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το ζήτημα του γερμανικού κατοχικού δανείου, των γερμανικών επανορθώσεων για τις υποδομές, των αποζημιώσεων που αφορούν τα θύματα και τους ελληνικούς θησαυρούς, ζητούν με επιστολή τους στους προέδρους των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων, Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Διοίκησης, 28 βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι με πρωτοβουλία του βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή.

Στην επιστολή μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «η Γερμανία σήμερα οφείλει στη χώρα μας περίπου 54 δις ευρώ (χωρίς τους τόκους) προκειμένου να αποπληρώσει το κατοχικό δάνειο το οποίο μας επέβαλε. Η καταστροφή, υλική και ανθρώπινη, που προκάλεσε η Γερμανία στην Ελλάδα, ήταν απαράμιλλης σκληρότητας. Εκτός από το αναγκαστικό δάνειο, η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα τόσο τις επανορθώσεις που σχετίζονται με την, κατά τη διάρκεια της κατοχής, καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, όσο και με τις αποζημιώσεις που συνδέονται με τους αρχαιολογικούς θησαυρούς και τα πολιτιστικά αγαθά που έκλεψαν ή λεηλάτησαν οι Γερμανοί. Το ποσό για την καταστροφή των υποδομών της ελληνικής οικονομίας που μας οφείλει η Γερμανία ανέρχεται στα 108 δις ευρώ (χωρίς τους τόκους)».

Σημειώνουν επίσης ότι η Γερμανία έχει αποπληρώσει όλες τις χώρες τις οποίες κατέκτησε και πολέμησε, στη βάση των επανορθώσεων που όρισε η διασυμμαχική επιτροπή των Παρισίων το 1946, πλην της Ελλάδας. «Η αδικία είναι προφανής» τόνίζουν οι βουλευτές και προσθέτουν ότι σήμερα αθροίζονται, το λιγότερο, 65 ψηφίσματα προς την ελληνική κυβέρνηση, από ποικίλους φορείς, με θέμα τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Κατόπιν αυτών ζητάνε να συζητηθεί το ζήτημα του γερμανικού κατοχικού δανείου, των γερμανικών επανορθώσεων και των αποζημιώσεων που αφορούν τα θύματα και τους ελληνικούς θησαυρούς καθώς και να κληθούν ενώπιον των τριών συναρμόδιων Επιτροπών της Βουλής:

α) Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλος
β) Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Σ. Δήμας
γ) Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δ. Αβραμόπουλος
δ) Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων κ. Μ. Παπαϊωάννου
ε) Εκπρόσωποι των φορέων που ασχολούνται με τα εν λόγω ζητήματα»

Την επιστολή συνυπέγραψαν οι κ.κ. βουλευτές:

Παναγιώτης Κουρουμπλής(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Τσίπρας Αλέξιος(Πρόεδρος Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
Αντωνακόπουλος Παναγιώτης(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Βαλυράκης Ιωσήφ (ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Γρηγοράκος Λεωνίδας(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δρίτσας Θεόδωρος (ΣΥ.ΡΙΖ.Α)
Θεοδωρίδης Ηλίας(ΠΑ.ΣΟ.Κ)
Καϊλή Ευδοξία-Εύα(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Καμμένος Παναγιώτης(Ανεξάρτητοι)
Καραγκούνης Κωνσταντίνος(Ν.Δ.)
Καρύδης Δημήτριος(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Λαφαζάνης Παναγιώτης(ΣΥ.ΡΙΖ.Α)
Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος(Ν.Δ.)
Μουλόπουλος Βασίλειος(ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
Νταλάρα Άννα(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Οικονόμου Βασίλειος(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Παπαδημούλης Δημήτριος(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Παπαδόπουλος Αθανάσιος(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Παπαχρήστος Ευάγγελος(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Παπουτσής Δημήτριος(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σακοράφα Σοφία(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Σκραφνάκη Μαρία(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Στασινός Παύλος(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τζαβάρας Κωνσταντίνος(Ν.Δ.)
Τόγιας Βασίλειος(ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τσόνογλου-Βυλλιώτη Βασιλική (ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Τσούκαλης Νικόλαος(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ)
Χαρακόπουλος Μάξιμος(Ν.Δ.)

Πηγή: skai.gr (2 Φεβρουαρίου 2012)